ο προσωπικός διπροσωπισμός μου

με την μάσκα μου για ατου μου να κοιτώ με τα πλαστικά μου μάτια τα πλαστικά μάτια της μάσκας του εχθρού μου

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

ενα κουπλέ.


Παίρνω ανάσα,
Έτρεφα ελπίδα με την ενστικτώδη κίνηση μου αυτή
Να νιώσω ανακουφισμένος τα αιμοσφαίρια μου να εμπλουτίζονται
Με μόρια καθαρού οξυγόνου
Αλλά πάλι δυστυχώς νιώθω να πνίγομαι.

Γκρίζο,
Στο αστικό τοπίο που γεννήθηκα δεν μπορείς να ανταμώσεις
Τίποτα παραπάνω από στέγες και τηλεοπτικές κεραίες από καλωδιακές.
Πες  μου που να πιστέψω, πες μου τι να εκτιμήσω,
Πες μου πώς να αγαπήσω αυτό που λες άνθρωπο και που να ψάξω να τον βρω
Επειδή μέχρι τώρα το μόνο που βρήκα μπροστά μου είναι το χάος
Μια άσχημη μάζα βαπτισμένη πλήθος με πλαστικοποιημένο σώμα
Και κάρδια  γεμάτη από υποκατάστατα ψυχής
Μικροαστοί να μασάνε ήδη μασημένες απόψεις
Και να υιοθετούν δήθεν επαναστατικές και ριζοσπαστικές θέσεις
Για να μπορούν να μπουν στο πλαίσιο του δηλωμένου
Και επαναπαυμένου, γραφικού και κοινωνικά αποδεκτού επαναστάτη.
Δεν έχουμε ανάγκη το σύστημα.
Εμείς είμαστε το σύστημα
Και χρειάζονται πολλά περισσότερα
Από απλά λόγια σαν κι αυτά για να τ’ αλλάξουν.
Χρειάζονται ακόμα πιο πολλά για να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι.
Δεν έχουμε ανάγκη το σύστημα.
Ούτε αυτό μας έχει ανάγκη.
Απλά αν εξαλειφθούμε ολοκληρωτικώς δεν θα του λείψουμε καθόλου,
Ενώ αν εξαφανιστεί αυτό τι θα γίνει; πες μου τι;
Μπορεί να γίνουμε καλύτεροι χωρίς αυτό
Μπορεί όμως και να μας λείψει και να το δημιουργήσουμε ξανά από την αρχή
Γιατί έχουμε συνηθίσει στην ιδέα της βολικής δουλείας
Και η άλλη, αυτή η τόσο ποθητή ιδέα της πραγματικής ελευθερίας 
εν τέλει μπορεί να μας τρομάζει.
Ο άνθρωπος δεν εκτίμησε ποτέ του την αλήθεια
Γιατί ποτέ του δεν μπόρεσε να είναι ο πραγματικός του εαυτός.
Ο άνθρωπος δεν μπόρεσε ποτέ του να κατανοήσει την αλήθεια
Γιατί εξ αρχής την γνώρισε με τον λάθος τρόπο.
Μα έτσι ζούμε, αυτοί είμαστε
Οργή και φωτιά ακόμη.

4 σχόλια:

  1. γιατι δεν διαβαζεις το βιβλιο κανενος που να βλεπει μια χαρα τον κοσμο ως εχει? θα σου μεταδοσει την οπτικη του και ετσι θα νιωθεις καλυτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μμμ ναι μπορει και να με βοηθησει και να ειμαι χαρουμενος ναι. αλλα μπορει να ειναι μια εφημερη ψευδαισθηση ευτηχιας και δεν τις γουσταρω τις ψευδαισθησεις και πολυ :/ .
    υ.σ. μια χαρα νιωθω ρε .με ικανοποιει αυτη η αυτογνωσια (τουλαχιστων νωμιζω οτι αυτα ειναι τα πραγματικα μου συναισθηματα ξερωγω) του οτι βλεπω τον κοσμο λιγο σκατενιο. και γενικως οπως καπου ειπε κι ο τζανος ειμαστε χαρουμενοι ανθρωποι ποζεριες ειναι αυτα (η καπως ετσι).αυτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. να σου πω εχεις εμαιλ, μσν η τιποτα να μηλησουμε καμια φορα αν γουσταρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή