αποξένωση και αποκοπή

Σε έναν κόσμο σαθρό προσπαθώ για το καλό
οπού πάω οι σύντροφοι με κοιτάν με βλέμμα στραβό
τι συμβαίνει; όλοι νιώθουν χαρούμενοι εδω και ακόμα με νιώθω νεκρό
άρα μάλλον το μόνο σαθρό κομμάτι είμαι εγώ
μυαλό που δεν ανέχεται να  χωρέσει μέσα του τον συμβιβασμό
ψάχνω για δράση μα βρίσκω μπροστά μου την εκμετάλλευση
η νόηση ξεμένει χωρίς εφαρμογή και η αντίληψη γεννά την κατάθλιψη
ψάχνω την αλλαγή και όχι απλά μια κατάληξη
κράτα μακριά μου κάθε "επαναστατική" σου συγκατάβαση
δεν έχω ψυχικές αντοχές και νιώθω πως άλλη μια βλακεία
που θα δω, θα βιώσω ή θα δεχτώ να υποστώ
θα με οδηγήσει στην αυτοκτονία
βρες εσύ μια λύση διπλανέ, εγώ δεν έχω καμία
και αμα είχα δεν θα στην έλεγα
αφου δεν θέλεις να μπεις στον κόπο να βρείς την δική σου
έχω πάψει από καιρό να ελπίζω,
δεν με νοιάζει κανείς που επέλεξε να ζει όπως ζει την ζωή του
κανείς που αποδέχεται την δημιουργία χωρίς την καταστροφή
και την καταστροφή χωρίς την δημιουργία
κανείς που θέλει ήρεμα γηρατειά δίχως πληγές, απλά ασφάλεια και ησυχία
ο πιο αγνός ανθρωπισμός είναι ο μισανθρωπισμός
σας αγαπώ και θέλω να σας εξελίξω και να εξελιχτώ
γι' αυτό και σας μισώ όλους θανάσιμα,
δεν ψάχνω την αποδοχή στον πούτσο μου η κατακραύγη
οποτέ σταματα να μου ζαλιζεις το κεφάλι και πάρε τον πούλο
απόβλητο νιώθω απο καιρό και δεν χρειαζόμουνα κανέναν μαλάκα να μου το πει
μην με δεχτείς χωρίς να με κρίνεις και να κριθείς
δεν δέχομαι κανένα απλά και μόνο για να με δεχτεί
δεν δέχομαι κανέναν απλά και μόνο γιατί έτυχε να είναι λιγότερο μουνί
από τους υπόλοιπους και να εχει μια κάποια διαλεκτική
κανείς δεν διαφέρει και η ενοχή είναι καθολική
στόματα καταναλώνουν χρυσό ενώ δυο στάσεις μετρό παραπέρα
βλέπουν ο ένας τον άλλον σαν τροφή
καθημερινή κοινωνική αποξένωση και αποκοπή
ο βόθρος μεγαλώνει πιο πολύ κάθε στιγμή
που αποδέχεσαι κάθε κατάσταση που σε θέλει σκυλί ή μηχανή για παραγωγή
γιατι νομίζεις ότι αύριο καλύτερη μέρα θα 'ρθεί
όλος ο κόσμος γαμιέται πατόκορφα,
γιατι να είσαι καλύτερος εσύ;