ο προσωπικός διπροσωπισμός μου

με την μάσκα μου για ατου μου να κοιτώ με τα πλαστικά μου μάτια τα πλαστικά μάτια της μάσκας του εχθρού μου

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

για την ρώμη.

Τον τελευταίο καιρό, κάνω συχνά διάλογο με την «ρώμη» τα βράδια μέσω των ακουστικών μου. Έτσι μάλλον αυτό είναι άκρως επηρεασμένο από την δουλειά τους.

Ανοίγω το κανάλι σας, βλέπω το χάλι σας
Πάλι παίρνω φωτιά, πάλι φωτιά στο κεφάλι σας
Ντροπή σας
Πιόνια , πρωταγωνιστές της πίστας
Όλο κάθεστε γελάτε, και τρώτε την ζωή σας
Δεν είμαι σαν κι εσάς, ποτέ δεν ήμουνα μαζί σας
Γαμιέται κάθε υποκινούμενος, υποκριτής,
Κομματικός, φασίστας
Δεν με νοιάζει αν σε πειράζει, δεν με νοιάζει
Αν στα μάτια σου είμαι απλά αλλο ένα κουτάκι
Που με τα υπόλοιπα κουτάκια δεν ταιριάζει
Μπορεί να με κουτός
μα ένας κουτός που τα πιστεύω δεν αλλάζει
και όταν μορφάζει
στο πρόσωπο μου η μάσκα φίλε μου μην σε τρομάζει,
να ξέρεις άλλο είναι ο άνθρωπος και άλλο μοιάζει
καμουφλάρετε στην λάσπη προστατεύεται
το καλό πάντα κρύβεται, το καλό ποτέ δεν φαίνεται
μια αραιή μυρωδιά καπνού
στην βρώμα που εκπέμπετε
η ρώμη καίγεται απόψε χωριανοί, η ρώμη καίγεται.

1 σχόλιο: