ο προσωπικός διπροσωπισμός μου

με την μάσκα μου για ατου μου να κοιτώ με τα πλαστικά μου μάτια τα πλαστικά μάτια της μάσκας του εχθρού μου

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

τάσεις.

Σιγά-σιγά πεθαίνεις
Σου λέω ζήσε και μου λες δεν προλαβαίνεις
Άσε τις δικαιολογίες δεν με νοιάζουν ρε δεν το καταλαβαίνεις
Δεν πιστεύω στον θεό σου, δεν περιμένω λύσεις
Ουρλιάζω όσο αρνείσαι να σκεφτείς πριν να μιλήσεις
Κι αν νομίζεις ότι πέφτω πάλι έξω
Εσύ θυμήσου έπαψες, εγώ από την άλλη δεν φοβήθηκα να μπλέξω

Έχω τάσεις,
Τις σκέψεις που με πνίγουνε να τις κάνω προτάσεις
Γαμώ τις πολιτικές σου παρατάξεις τώρα έλα να με σπάσεις
Μιλώ όταν έχω βάσεις
Κάνε και συ το ίδιο να πάμε μπροστά
Αλλιώς καλύτερα κοιτά να σκάσεις

Λαβε θέσεις άμυνας και κράτα αποστάσεις
Αφήνομαι στην μάχη για το αύριο
Ενώ εσύ κρατιέσαι πίσω γιατί και καλά,
Έχεις πολλά καλά να χάσεις

Όλα είναι μάταια ˙
Έτσι όπως πας τίποτα δεν θ’ αλλάξεις.
Κανένα στόχο δεν θα φτάσεις.
Γιατί δεν θέλει μόνο λέγειν  μου μάθαν θέλει και πράξεις

Θέλει να πιάσεις
Τον κακό σου εαυτό, στην λάσπη να τον πετάξεις
Να τον πατάξεις και να τον διδάξεις
Να τον αναπλάσεις
Να διαβάσεις, να γνωρίσεις
ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ

Κρίνε για να κριθείς
Προσπάθησε όσο μπορείς
Τον υπεράνθρωπο να φτιάξεις.
Έτσι θα αλλάξεις.

Εσύ διαλέγεις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου