Ο "αντιφασισμός" του καπιταλισμού

Αθήνα. Ζωή εν έτη 2013.

Από χρονιά σε χρονιά η κατάσταση χειροτερεύει. Το κράτος καταστέλλει. Οι προσαγωγές αυξάνονται. Οι καταλήψεις και τα στέκια κλείνουν. Τα χημικά αυξάνονται. Το κράτος βασανίζει. Το κράτος μισθώνει τα σκυλιά του, αστυνομία και φασίστες. Όχι ότι έχει διαφορά. Διαφορετικό σώμα, ίδια μάνα. Η αστυνομία εκπαιδεύει, πληροφορεί  και κάνει τα στραβά μάτια, οι φασίστες δολοφονούν.

Τα γεγονότα του φετινού Σεπτέμβρη ήταν αναμενόμενα. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι ήταν πρωτοφανή άλλωστε. Οι νέο-ναζί χτυπούσαν αναρχικούς, μετανάστες, ομοφυλόφιλους, αριστερούς, αντιφασιστές. Πάντα. Απλά έως πρότινος τα θύματα ποτέ δεν είχαν όνομα ούτε λόγο. Άλλωστε ένα όνομα σαν το Σαχτζάτ Λουκμάν δεν προφέρεται και ξεχνιέται εύκολα από την ελληνική κοινωνία. Τώρα τα πράγματα άλλαξαν.

Το κράτος αμέσως έτρεξε να μαζέψει τα σπασμένα. Οι νέο-ναζί προσωρινά δεν του χρειάζονται στους δρόμους. Τουλάχιστον όχι υπό την αιγίδα της αστικής νομιμότητας και ανοχής που έως τώρα τους παρείχε.  Ξαφνικά η μάσκα έπεσε και όλοι οι δημοκρατικοί και αθώοι πολίτες πέσανε από τα σύννεφα. Υπό την μουσική υπόκρουση των θερμών  «αντιφασιστικών» λόγων που εκφέρονταν ολημερίς από τους πλέον δηλωμένους αντιφασίστες και αντιφασίστριες των τηλεοπτικών πλατό, των ραδιοφωνικών στούδιο και των κέντρων εκτύπωσης, οι νοικοκυραίοι ξαφνικά ανακάλυψαν πως η χρυσή αυγή δεν είναι απλά άλλο ένα κόμμα. Ανακάλυψαν τα τάγματα εφόδου, τις στρατιωτικές δομές, τον οπλισμό, τα πογκρόμ, τις δουλειές της νύχτας, τον ρατσισμό, τον ναζισμό.  Ανακάλυψαν τα πέπερ σπρέι και τα κλομπ.  Ανακάλυψαν τα μαχαίρια και τα κατσαβίδια. Ανακάλυψαν  τις γιάφκες. Ανακάλυψαν  τον πόνο και το αίμα. Το κράτος έτρεχε.

Ο Δένδιας, πρώην παιδί της ΕΝ.Ε.Κ. , μετά τους βασανισμούς των 15 αντιφασιστών της μοτοπορείας της 30 Σεπτεμβρίου του ’12, τον «Ξένιο Δια», τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την συγκάλυψη των εγκλημάτων από μέλη της ΕΛ.ΑΣ. και της Χ.Α., βγήκε μπροστάρης στον αντιφασιστικό αγώνα της δημοκρατίας. Δηλωμένος αντιφασίστας και αυτός.

Δεν μπορώ να πω ότι δεν χάρηκα για την δίωξη που επιβλήθηκε στην Χ.Α. μετά τα γεγονότα. Παρόλο όμως τον ενθουσιασμό μου για την άρση απορρήτου, τις κινήσεις για εκκαθάριση της αστυνομίας και τις φυλακίσεις μερικών νέο-ναζί βουλευτών, η αστική δημοκρατία δεν έπεισε κανέναν ότι θα εναντιωθεί στην κοινωνική αδικία και στον φασισμό. Ο φασισμός δεν είναι νέο φρούτο. Και κυρίως δεν είναι φρούτο που δεν προέρχεται από το καρποφόρο δέντρο του καπιταλισμού. Όσο και να προσπαθούν οι πολιτικάντηδες, οι δημοσιογραφίσκοι και οι διάφοροι καλλιτέχνες του κώλου να αποκρύψουν την κρεατοελιά (πλέον) του φασισμού από το ρυτιδιασμένο πρόσωπο της αστικής δημοκρατίας μακιγιάροντας το με τα τσιτάτα και τις δηλώσεις τους, η ασχήμια πια δεν κρύβεται. Το σύστημα και η κοινωνία που το στηρίζει έχει σαπίσει από καιρό και κανείς δεν μπορεί πια να πει πως βρίσκει όμορφο αυτό που ζει και να το εννοεί.

Ήδη αποφυλακίστηκαν οι Κασιδιάρης, Μίχος και Παναγιώταρος. Ημέρες κράτησης: δυο.

Μετράω μέρες και για το πότε θα βγουν οι υπόλοιποι . Φαίνεται ότι η δικαιοσύνη αποφάσισε πως τα μέλη της Χ.Α. είναι λιγότερο «άκρο» από τον Κ. Σακκά που κρατήθηκε παράνομα για 31 μήνες κατηγορούμενος για αναρχία.

Γιατί βέβαια η κατηγορία για αναρχία είναι βαρύτερη από ότι αυτή για σύσταση και  συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, για παράνομη οπλοφορία, για προσχεδιασμένες επιθέσεις ρατσιστικού μίσους, σεξιστικού μίσους, για ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα και για δολοφονίες.

Εν τω μεταξύ μερικοί "ξακουστοί" ράππερς του ελλαδικού χώρου που πριν από χτες δεν είχαν ιδέα τι πάει να πει ταξική συνείδηση και ουσιαστικός αντιφασισμός, παίρνουν βήμα, κάνουν συνέντευξη τύπου,  καταδικάζουν την βία από όπου κι αν προέρχεται, εκμηδενίζουν τον μαχητικό αντιφασισμό και υποστηρίζουν τους μπάτσους και την καταστολή . Εξαιρείται ο Τοτέμ από εκείνο το ψευτοπολιτίκ μπουλούκι ηλιθίων.  Παίρνω το θάρρος να πω πως ο Killah θα ντρεπόταν για πάρτι τους.

Η αστική δημοκρατία δεν αποφάσισε να καταπολεμήσει τον φασισμό. Η αστική δημοκρατία είναι ο καπιταλισμός και ο καπιταλισμός είναι η μητέρα του φασισμού. Η αστική δημοκρατία αποφάσισε να προβληθεί και να κερδίσει την υποστήριξη του λαού, που μετά τις  πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές κινήσεις και γεγονότα των τελευταίων χρόνων είχε σχεδόν χάσει, χτυπώντας την πιο ακραία έκφανση του καπιταλισμού, το εκτελεστικό της όργανο και προωθώντας την θεωρία των δυο άκρων ως μέσο αποπροσανατολισμού από το κύριο πρόβλημα. Τον καπιταλισμό ε γιο.

Οι φασίστες ήταν και είναι απλά ένα εργαλείο στα χέρια της άρχουσας τάξης. Τους χρησιμοποίησαν πρώτα για να σπείρουν τον φόβο και ύστερα για να αναδειχτούν οι ίδιοι ως οι προστάτες της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας.

Αντιφασίστας ο Σαμαράς; Αντιφασίστας ο Δένδιας; Αντιφασίστας ο Θέμος; Αντιφασίστες όλο αυτό το τσούρμο των δημοσιογράφων, καλλιτεχνών και πολιτικών που έως χτες υποστήριζαν με τον έναν η με τον άλλον τρόπο την δράση και την εξάπλωση του φασισμού; Μας δουλεύουν όρθιους ε γιο.

Μα το έργο ακόμα δεν τελείωσε. Η καταστολή θα έρθει και για το « άλλο άκρο» ,σφοδρότερη , αφού εκείνο το «άλλο άκρο» είναι ο  πραγματικός εχθρός του καπιταλισμού.

Στην Αθήνα άρχισε να κάνει κρύο.

Κλείνω το κείμενο εδώ.

R.I.P. Killah P

Τέλος.

Υ.Σ.  τώρα δεν ξέρω ποιον και τι περιλαμβάνει ακριβώς εκείνο το περιβόητο «άκρο» που μας καταλογίζουν. Τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό, αντικαπιταλιστικό, ελευθεριακό χώρο; Τους αντιφασίστες; Τους ανθρώπους με προσωπικότητα, σκέψη, άποψη και κρίση; Δεν ξέρω. Συγχωράτε με.