ο προσωπικός διπροσωπισμός μου

με την μάσκα μου για ατου μου να κοιτώ με τα πλαστικά μου μάτια τα πλαστικά μάτια της μάσκας του εχθρού μου

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

x λεπτά πριν απ την έκρηξη

Αναπολώ, κουράστηκα να ζω μόνο με το μυαλό
και το σώμα εγκλωβισμένο και νεκρό
στο δωμάτιο με το κουτί
κάθε τι που θέλει να εκφραστεί
εν τέλει θα εκραγεί ή θα παραμείνει βουβό
γιατί εδώ, δεν έχει χώρο
για κανέναν και για τίποτα
που δεν σου φέρνει χρήματα,
που δεν σε ανάγει σε αφεντικό
και αφού όλοι είναι χαρούμενοι στον καπιταλισμό
μεταπλάθω το εγώ μου στο κακό και εισάγω τον κυνισμό
την ηθική μου ακολουθώ
ψάχνω κάθε μέρα εδώ, να βρω
επικοινωνία με άτομα σαν και μένα, καμένα
να πάρω έναυσμα και γνώση να καώ

χρόνια δύσκολα,
μπόρα από σκέψεις στο κεφάλι σου
και οι άλλοι από πάνω σου
να σε γαμάν ασύστολα
εντάσσουν καθημερινά μυαλά σαθρά
μέσα στο σύστημα
γήπεδο, καφές και πάμε στοίχημα
ο μπάτσος να βαρά αφού οπλίζει το κράτος
το χέρι του κάθε παλικαρά
και ο όχλος να εξυμνεί τον ασφαλίτη-χρυσαυγιτη
ομόφωνα σαν ήρωα

πες μου τι μένει
σε μια κοινωνία γαμημένη
εμπιστοσύνη σε κανέναν, γυρίζουμε
καχύποπτοι και έτοιμοι, υποψιασμένοι
πρέπει να μένουμε σπίτι κλεισμένοι ή οπλισμένοι
προχτές την γειτόνισσα απ τον τέταρτο
για μια σύνταξη και ένα κόσμημα
βρήκαν στο πάτωμα της δολοφονημένη

Η όραση μου θολωμένη, ζωή πνιγμένη
Για το μέλλον πόρτες κλειστές
το πτώμα ακόμα ζει, και ακόμα φωνάζει εντολές
επιβάλει περικοπές σε ανθρώπινες ζωές
για κεφάλαια πατάει κεφαλές,
μικρές και φτωχές αλλά πολλές
θέλει ότι θέλει να το θες
και όσο συμβιβάζεσαι το πτώμα μεγαλώνει
και αποκτάει κορυφές

πτώμα οι ομάδες και πτώμα τα κινήματα
πτώματα αυτοί που δίνουν διαταγές
και αυτοί που εκτελούν σκυφτοί θελήματα
πτώματα σε σχολεία σε εταιρίες, καταλήψεις
και πτώματα σε τμήματα, ανά τμήματα
μέσα σε κεφαλιά ζει το πτώμα
ακόμα ζούμε σαπίζοντας
της σήψη μας ελέγχει το κόμμα

που είναι ο θεός μου;
κείτεται στο πάτωμα νεκρός
αφού και αυτός ήταν εχθρός μου
πήρα σε μια στιγμή λεπίδα με αποστολή
την κοινωνική αποκοπή
ήταν επώδυνη μα υποχρεωτική
τώρα νιώθω το κρύο ξύπνιος μέσα στο κελί,
βλέπω τα πάντα
δύο λέξεις με λογική μέσα στην υστερία σας
για να σιωπήσουν τα πάντα
μη με ενοχλείς διπλανέ, κάνε στην μπάντα
κουβαλώ εκρηκτικό μηχανισμό μέσα στο κεφάλι μου
και έναν εγκέφαλο στην τσάντα

μετρώ λεπτά πριν απ την έκρηξη
μετρώ λεπτά πριν απ την έκφραση
και σβήνουν τα πάντα

3 σχόλια:

  1. πτώμα οι ομάδες και πτώμα τα κινήματα
    πτώματα αυτοί που δίνουν διαταγές
    και αυτοί που εκτελούν σκυφτοί θελήματα
    πτώματα σε σχολεία σε εταιρίες, καταλήψεις
    και πτώματα σε τμήματα, ανά τμήματα
    μέσα σε κεφαλιά ζει το πτώμα
    ακόμα ζούμε σαπίζοντας
    της σήψη μας ελέγχει το κόμμα

    αυτο το κομματι γαμησε περισσοτερο απο ολα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο μικροαστικός κόσμος είναι γνωστό πως είναι παγωμένος. Λιώνει με τη φλόγα των εκρήξεων των μυαλών μας. Ο καπιταλισμός όπως και κάθε νοοτροπία που πηγάζει από αυτόν είναι στα τελευταία του... Ας τον ανατρέψουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν θέλει μόνο ανατροπή, η κατάσταση απαιτεί ολοκληρωτικό αφανισμό για να επέλθει η εξυγίανση.

      Διαγραφή