ο προσωπικός διπροσωπισμός μου

με την μάσκα μου για ατου μου να κοιτώ με τα πλαστικά μου μάτια τα πλαστικά μάτια της μάσκας του εχθρού μου

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

κάτι σαν στίχοι.

Οι παλιοί πλαστικοί φίλοι μας
και οι πλαστικοί φίλοι των παιδιών μας,
προβάλλουν τον πόλεμο σαν μοναδική λύση και μέσο κοινωνικής καταξίωσης.
Οι σουπερ ήρωες φοράνε μάσκα γιατί είναι παράνομοι και δρουν
όχι για να σώσουν τον κόσμο για το καλό,
αλλά για να ικανοποιήσουν τα κρυφά συμφέροντα των πολυεθνικών
που τους δημιούργησαν.

Νιώθω εδώ και κάποιο καιρό ότι κάτι δεν πάει και τόσο καλά με την κοινωνία μας
αφού πίσω από κάθε τι το αγαθό, κρύβεται κι ένα αγαθό.
Οι μεγάλοι που ανήκουν στην μικροαστική φυλή του ανθρωπίνου είδους
κάθονται στην πολυθρόνα και καταβροχθίζουν προπαγάνδες με ευκολία
και δίχως καμία αντίσταση γιατί μόλις γύρισαν από την δουλειά
και είναι πολύ κουρασμένοι, τόσο ώστε να μην αντέχουν ούτε να ξεφυλλίσουν κάποιο
οποιοδήποτε βιβλίο, ενώ τα παιδιά υποστηρίζουν παθιασμένα την πολιτική τους ορθότητα
λέγοντας ότι οι διαφημίσεις κάνουν κακό παρόλο που ο καλύτερος τους φίλος είναι εδώ και χρόνια η οθόνη.

Αν η γενιά μου δεν καταφέρει να φέρει την επανάσταση, μπορώ να την ξεχάσω
γιατί είναι σίγουρο ότι τότε, δεν θα έρθει ποτέ πια.
Βλέπεις όσο περνάνε τα χρόνια οι εξουσίες όλο και βρίσκουν
καινούργιους και καλυτέρους τρόπους να εκτρέφουν εργάτες
ενώ η τεχνική της σκέψης όλο και περιορίζεται.
ο πιο χαζός πεθαίνει ή ελέγχεται και δυστυχώς οι χαζοί είναι πολλοί.
Κι αν έχεις αντίρρηση, εγώ έχω επιχειρήματα.
Θρησκεία ˙ μου λες πίστη και ελπίδα, σου λέω εξουσία και φόβος.
Πατρίδα ˙ μου λες ταυτότητα και πολιτισμός, σου λέω εξουσία και φόβος.

Πάντα ρόδες ήταν οι μόδες και γύριζαν αλλά απ ότι φαίνεται η μόδα του να φοβάσαι
είναι διαχρονική.
Από παιδιά μας μαθαίνουν την υπακοή στο κατεστημένο με τρόπο τόσο γραφικό
γιατί έχουν ως σκοπό μεγαλώνοντας, να μπουχτίσουμε τόσο πολύ από την ανία
που τελικώς να κάνουμε επανάσταση χωρίς αιτία κι αφορμή,
από στείρα αντίδραση και μόνο, πράγμα το οποίο θα οδηγήσει στην γρήγορη και μόνιμη διάσπαση της ιδεολογίας που είχαμε διαμορφώσει μέσα στο στο κεφάλι μας και μετέπειτα στην ολική συμμόρφωση μας.

Σκοτείνιασε απόψε νωρίς όμως και ο αδελφός μου περιμένει να δει τα αστέρια να πέφτουν. οπότε, καληνύχτα.


                                                             «утро вечера мудренее»










κάτι σαν στίχοι. επηρεασμένος από διάφορα ράπς του ανδρείκελου, του gadfly, του Λ.Ο.Σ. και του ανεμιστήρα.

1 σχόλιο:

  1. "Από παιδιά μας μαθαίνουν την υπακοή στο κατεστημένο με τρόπο τόσο γραφικό
    γιατί έχουν ως σκοπό μεγαλώνοντας"
    Τωρα τελευταία αμφιβάλω για το αν υπαρχει οντως σκοπιμότητα και αν ειναι ολα μελετημένα.
    ξερεις η ζωη εχει νικητες και νικημενους. οι νικημενοι πολλες φορες λενε πως οι νικητες έκαναν υπουλα σχεδια και νικησαν. ενω μπορει αυτο να ειναι μια μαλακιουλα που την λεμε για να νιωσουμε ισοι με τους νικητες. δηλαδη οι αλλοι εχουν φερθει ανηθικα ετσι νικησαν. το ενδεχομενο να ειναι οντως πιο εξυπνοι και να αξιζουνε δεν παιζει. η φαση ειναι inception. αναλυση και κοντρα αναλυση και ολα καπως καταληγουν σε συνομωσιες με σκοπο τον βασανισμο του λαουτζικου. αν φερει ενα χαρακτηριστικο ο αστος ειναι πια σαν να το φερει ο διαβολος. δαιμονοποιειται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή