ο προσωπικός διπροσωπισμός μου

με την μάσκα μου για ατου μου να κοιτώ με τα πλαστικά μου μάτια τα πλαστικά μάτια της μάσκας του εχθρού μου

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

0

Μηδενικό
ξυπνάς για ύπνο πέφτεις ξανά,
πάντα ένα μηδενικό
δημιούργησες τον κόσμο σου
και μένεις ιδανικό, μηδενικό
μέσα σε αυτό
μηδενικό,
δεν έχεις όνομα μόνο αριθμό
μηδενικό,
ψέματα σου δώσαν σαν γεννήθηκες
Την ανία έκανες δέρμα σου
και με μια εικόνα ντύθηκες
σαν φίλος μου συστήθηκες
να ζήσεις μια στιγμή πραγματικά
 ποτέ σου δεν θυμήθηκες
μηδενικό,
όσο κι αν έψαξα τίποτα το ενδιαφέρων
πάνω σου δεν μπόρεσα να βρω
μηδενικό,
γι'αυτο ακόμα σε μισώ
αφού καλώς κακώς
χρειάζομαι από κάτι να πιαστώ
από κάτι να τραφώ
μηδενικό,
στα μάτια μου θα μένεις πάντα μέχρι να σαπίσω
μέχρι να χαθώ
μηδενικό,
έως ότου βρω κάτι άλλο να σκεφτώ
μηδενικό,
φασιστικό η αναρχικό
μηδενικό,
μηδέν ψυχή μηδέν μυαλό
μηδενικό
ότι ζω μηδενικό
ενδιάμεσα στο είμαι και στο τίποτα ακροβατώ
λίγο μετά μα και λίγο πριν από τον γκρεμό
πάνω απ’ το κενό
μηδενικό,
ακούω η μιλώ
μηδενικό,
ενεργώ δεν ενεργώ
μηδενικό,
μισώ η αγαπώ
μηδενικό,
τίποτα ιδανικό
μηδενικό,
τίποτα το ύψιστο και το σταθερό
ηθικό η λογικό
μηδενικό,
θέλω να σε αφανίσω
θέλω να πέσω κάτω και να σκοτωθώ
γιατί δεν είσαι εσύ,
το μηδενικό είμαι εγώ.

4 σχόλια: